Jako psycholog przestrzegam zasad spisanych w Kodeksie Etycznym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, spełniam wymagania "Ustawy o zawodzie psychologa" z dn. 08.06.2001 Dz. U. z 2001r Nr 73 poz. 763.

Docelowo dla wszystkich korzystających z konsultacji psychologa, terapii lub z coachingu, spotkania oznaczają rozwój i większą pewność siebie.

Terapia indywidualna

Terapia poznawczo-behawioralna wyrasta z przekonania, że przykre stany emocjonalne lub porażki, często są podtrzymywane przez nieadaptacyjne postępowanie, nieadaptacyjne wzorce emocjonalne i sposoby komunikowania się z otoczeniem, błędy w rozumieniu sytuacji, wyrosłe z przeszłych doświadczeń i niezaspokojonych potrzeb, których pacjent nie miał okazji ukoić w dzieciństwie lub w dorosłej relacji. 

Terapeuta pomaga pacjentowi rozpoznać i zrozumieć charakterystyczne dla niego wzorce i wypracować bardziej adaptacyjne podejścia. Podczas terapii poznawczo-behawioralnej można spodziewać się nazywania sytuacji i emocji, wnioskowania, budowania nowych i przełamywania starych nawyków, technik relaksacyjnych, wizualizacji, prac domowych, treningów komunikacji, psychoedukacji, jeśli trzeba to diagnozy psychologicznej, a nade wszystko bezpiecznej relacji terapeutycznej.

Opierając się na diagnozie psychologicznej zgodnie z klasyfikacją ICD-10 i DSM-5 w sytuacji koniecznej, terapeuta może rekomendować pacjentowi równoległe skorzystanie z konsultacji lekarskiej lub psychiatrycznej, celem włączenia farmakoterapii lub wykonania dodatkowych badań.

Szczególnym rodzajem terapii jest terapia traumy.

Osobom, które przeżyły traumę, łatwo jest na nowo jej doświadczać w różnych okolicznościach - w sposób świadomy lub nie. Prawdziwym wyzwaniem jest opanowanie emocji i bycie w sytuacji "tu i teraz", czerpiąc ze swoich zasobów, wbrew sygnałom nadawanym przez ciało "Uwaga! Niebezpieczeństwo!"

Źródłem lęku w PTSD nie jest samo doświadczenie, ale wspomnienie o nim. (van der Kolk, 2000)

W terapii traumy, równie ważne są pogodzenie się z przeszłością, jak i umiejętność pozostawania w łączności z teraźniejszością: "tu i teraz czuję...widzę,..". Akceptacja tego, że przeszłości nie trzeba zaprzeczać ani jej unikać - ona się po prostu wydarzyła. Uznanie wagi przeszłych doświadczeń, bez rozpamiętywania ich, pogodzenie się z przeszłością, czasem zmiana pewnych nieaktualnych już przekonań na bardziej adaptacyjne, odwaga próbowania dotychczas unikanych a pożądanych sytuacji, obniżenie poziomu lęku, wreszcie pójście dalej w życie w zgodzie ze sobą - to główne cele terapii traumy.

Czasami temat jaki wnosi klient jest bardziej z obszaru rozwojowego niż terapeutycznego.

Wówczas pracujemy w sposób coachingowy. Podczas coachingu skupiamy się na realizacji celów, poznaniu zasobów, rozpoznaniu nieadaptacyjnych nawyków, które mają wpływ na cel klienta.

Coaching nie jest terapią, a terapia nie jest coachingiem - pomimo, że te 2 kategorie umieściłam razem, sposób pracy jest trochę inny. W obu przypadkach ważna jest relacja i zaufanie, natomiast w przypadku terapii bardziej skupiamy się na diagnozie, ochronie, profilaktyce lub przywróceniu zdrowia i dobrostanu emocjonalnego, a w przypadku coachingu - na realizacji zamierzonych celów,

Łączy je indywidualny charakter pracy z klientem.

Każdy proces terapii czy coachingu jest inny.

Czasami początkowa terapia w dalszych etapach jest wsparciem w realizacji celów i odwrotnie - początkowo coachingowy cel okazuje się tematem na terapię. Charakter pracy zależy od historii pacjenta, zagadnień poruszanych podczas sesji, siły relacji terapeutycznej, założonych celów. Terapeuta w pełni angażuje się w pracę z klientem, odzwierciedla relację, dobiera techniki, które pomogą klientowi osiągnąć jego cel, a proces wspólnej pracy można porównać do tańca, gdzie liczy się zaufanie i technika. 

Kontakt

Warszawa, Al. Wyzwolenia 18 lok.15 (6 piętro)

(Plac Zbawiciela, klatka pod szyldem Klucze, 6 piętro)

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.